Semasa dalam perjalanan pulang dari Bukit Gantang, sempat saya bertanya itu dan ini kepada kakak senior saya(Kak Erni) tentang keluarganya.Sekadar menambah maklumat tentang dirinya, merapatkan lagi silaturrahim.
Saya bertanya, apa yang akak mahu buat lepas grad nanti, memandangkan ini adalah sem terakhir akak di UIA?Akak mahu jadi seperti siapa? Mak cik yang mana?( Merujuk kepada makcik-makcik yang turun ke Bukit Gantang dari pelbagai negeri.
"Habis grad nanti, akak goyang kaki kat rumah kot.huhu. Bukan apa, akak nak buat apa lagi, nak tolong kat kampung sendiri, tak boleh ah. Ayah akak parti pembangkang(merujuk kepada negeri kelantan). Kalau nak tolong tempat lain boleh la kot."
"Oh, ye ke. Em, dalam ramai-ramai makcik tadi, nak jadi yang mana?" Saya mengasak.
"Nak jadi macam makcik ni!haha" jaabnya sambil menunjuk ke arah gambar seorang isteri YB PAS.
Saya tersenyum, dalam diam saya doakan moga impiannya tercapai walaupun lagaknya macam tak serius dan main-main.
Semalam, 13 April, jam hampir 12 malam, sedang saya study dengan kawan-kawan, saya menerima satu SMS...
"Salam. Sahabat kita BAYYI telah kembali ke tahmatullah sebentar tadi. Al-Fatihah."
(Bayyi@Syukri adalah seniorku di UIA).
Saya tergamam seketika, hati mula hiba dan sebak mula melanda, hanya Al-Fatihah yang mampu saya hadiahkan.Mengimbau kembali kesungguhan dan pengorbanan yang beliau curahkan semasa terlibat dengan Maaruf Club, saya cukup kagum dengan insan ini. Walaupun sakit(barah otak), walaupun kadang-kadang bila berdiri seakan-akan mahu rebah, walaupun ketika berjalan kaki bagai tidak berpijak di bumi, dan kadang-kadang sesekali mahu rebah( yang ini saya pernah saksikan sendiri), namun komitmennya tidak boleh disanggah.
Kian lama terlantar di atas katil, akhirnya dia pergi jua, tetamu tanpa isyarat datang menjemputnya jua.
14 April: Aku tambah-tambah terkejut dengan berita yang kuterima ketika bersiap sedia menunaikan solat Asar. terserempak dengan kaka seniorku, Kak Wani di masjid: "Jie, dah tau ke ayah Kak Erni dah takde. Baru je, dalam pukul 4 td."
Aku diam, lidah kelu tanpa bahasa. Innalillah....
Takziah kepada Kak Erni dan keluarga Bayyi..Moga arwah ayah Kak Erni dan arwwah Bayyi dicucuri rahmat dan ditempatkan bersama para solihi.Coretan ini juga bukan sekadar mahu berkongsi cerita duka, tetapi sebagai satu iktibar kepada kita yang masih menghuni dunia, mereka yang pergi telah melepasi satu marhalah, bagaimana dengan persediaan kita untuk menghadapinya, bersediakan kita menerima Tetamu Tanpa Isyarat???
"Faiza ja'a ajaluhum la yasta'khiruuna saa'atan wala yastaqdimuun"
BAGAIMANA IMANMU SAAT INI?
LANGKAH DAN TERUS MELANGKAH.
0 comments:
Post a Comment